کد مطلب:212952 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:257
تقیه در زمان معصومان
محدوده تاریخی تقیه در زمان معصومان علیهم السلام، همان گونه كه ذكر گردید، از ابتدای بعثت پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله وسلم تا پایان غیبت صغری می باشد و به چهار دسته تقسیم می شود:
1.تقیه سیاسی؛
2.تقیه اجتماعی؛
3.تقیه فقهی؛
4.تقیه كلامی؛
منظور از تقیه سیاسی، تقیه معصوم علیه السلام در هنگام مواجهه با قدرت های حاكم است.
مقصود از تقیه اجتماعی، تقیه در هنگام برخورد با عامه (اهل سنت) است كه به كیفیت های مختلفی همچون: مدارات در هنگام معاشرت با آنها، شركت در اجتماعات آنان و نیز پنهان نمودن حق یا اظهار خلاف آن در مواجهه با آنان می باشد.
منظور از تقیه فقهی، تقیه در موارد احكام فقهی است كه معصوم علیه السلام به جهت تقیه، حكمی را پنهان نموده و یا خلاف آن را اظهار می نماید كه به «تقیه در حكم» نیز معروف است.
مراد از تقیه كلامی، تقیه در مسائل مربوط به ولایت و امامت ائمه علیهم السلام می باشد.
قابل ذكر است كه منظور از تقسیمات فوق، تقسیم دقیق منطقی نبوده، بلكه به جهت سهولت فهم مطالب به این امر اقدام نمودیم. چرا كه در بسیاری از موارد، امكان تداخل آنها در یكدیگر نیز وجود دارد؛ مثل آن كه امام علیه السلام در مقابل قدرت حاكم، در حكمی فقهی تقیه نماید، كه می توان آن را هم در بخش تقیه سیاسی و هم در بخش تقیه فقهی داخل نمود.
1.تقیه سیاسی؛
2.تقیه اجتماعی؛
3.تقیه فقهی؛
4.تقیه كلامی؛
منظور از تقیه سیاسی، تقیه معصوم علیه السلام در هنگام مواجهه با قدرت های حاكم است.
مقصود از تقیه اجتماعی، تقیه در هنگام برخورد با عامه (اهل سنت) است كه به كیفیت های مختلفی همچون: مدارات در هنگام معاشرت با آنها، شركت در اجتماعات آنان و نیز پنهان نمودن حق یا اظهار خلاف آن در مواجهه با آنان می باشد.
منظور از تقیه فقهی، تقیه در موارد احكام فقهی است كه معصوم علیه السلام به جهت تقیه، حكمی را پنهان نموده و یا خلاف آن را اظهار می نماید كه به «تقیه در حكم» نیز معروف است.
مراد از تقیه كلامی، تقیه در مسائل مربوط به ولایت و امامت ائمه علیهم السلام می باشد.
قابل ذكر است كه منظور از تقسیمات فوق، تقسیم دقیق منطقی نبوده، بلكه به جهت سهولت فهم مطالب به این امر اقدام نمودیم. چرا كه در بسیاری از موارد، امكان تداخل آنها در یكدیگر نیز وجود دارد؛ مثل آن كه امام علیه السلام در مقابل قدرت حاكم، در حكمی فقهی تقیه نماید، كه می توان آن را هم در بخش تقیه سیاسی و هم در بخش تقیه فقهی داخل نمود.